voorkomen is beter dan genezen

Volgens de statistieken is het zelfmoordcijfer onder jongeren die homo of lesbisch zijn, in zowel de VS als Canada, erg hoog. Een (1) op de zeven (7) jeugdigen heeft wel eens een zelfmoordpoging gedaan. Het niet accepteren van hun geaardheid of de sterke negatieve opinie van hun omgeving maakt hun radeloos en wanhopig.

Vanavond bij de zogenaamde Lesbian, Gay, Biseksual, Transgender (LGBT) adviescommissie aangesloten. Aanwezig waren afgevaardigden van een maatschappelijke dienst die LBGT personen opvangt, die geestelijk in nood zijn; de vertegenwoordiger van de AIDS opvang; een vertegenwoordiger namens de ouders, familie en het vriendennetwerk van LBGT; de vertegenwoordiger van de Franse LBGT gemeenschap en vertegenwoordigers namens de politie. Helaas waren er een aantal afmeldingen, waardoor de groep niet compleet was.

Deze adviescommissie is net zoals de anderen sterk gericht op pro-actie en preventie; men richt zich ook sterk op de jeugd. Zo hebben ze door giften van derden een studiebeurs geinitieerd. Jaarlijks kennen ze deze studiebeurs toe aan enkele studenten die zich binnen school/universiteit hard hebben gemaakt voor de belangen van de LGBT gemeenschap. Hierbij gaat het vooral om acceptatie en het respecteren van keuzes.

Ook heeft de Toronto Police samen met partners een programma ontwikkeld, met als doel het verminderen/voorkomen van LGBT jongeren die zelfmoord willen plegen op grond van hun geaardheid. De Toronto Police gaat echter verder dan alleen de stad Toronto. Dit preventieve programma zal nationaal worden verspreid en worden gecoached. Tevens gaat het programma de rest van de wereld over. Dit omdat het blijkbaar werkt en de problemen in de VS en Canada een mondiaal karakter hebben. En dat is op zich natuurlijk niet vreemd. Binnen de westerse wereld is acceptatie van LGBT nog geen algemeen goed en evenmin in andere werelddelen.

Het is deze brede focus op de wereld die de Politie in Toronto zo sterk maakt, want ze weten heel goed, dat juist door de globalisering de problemen van vandaag in bijv. Nederland morgen in Canada hun intrede kunnen doen. Maar het gaat niet alleen om deze focus. Het is vooral hun manier van eigenaarschap die indruk maakt; niet praten, maar vooral doen en zich verantwoordelijk voelen samen met de gemeenschap.

Afgelopen week kreeg ik van een burger in Toronto een reactioneel stuk toegezonden -geschreven door een Canadese journalist - over de homo-haat in Amsterdam. Los van het feit, dat ik de statistieken niet ken, schrok ik wel van de cijfers en de manier zoals over bepaalde groepen geschreven werd.

Het geeft geen rooskleurig beeld van ons tolerante landje.......