mijn politiemensen van mijn politiedistrict......

Mijn toevallige ontmoeting van gisteren ( koffie buurman) heb ik met een aantal mensen gedeeld; de reacties waren opvallend. De reactie die me het meest is bijgebleven, was dat als je niet gewoon met mensen het gesprek aangaat je vanzelf in een soort isolement terecht komt, los van de ervaringen die je hebt gehad in het verleden.

Gisterenavond ben ik naar een bijeenkomst geweest waar alle vertegenwoordigers van de diverse burgerforums samen met hun lokale politiechef van de politiedistricten aanwezig waren. De bijeenkomst was vooral bedoeld om de best practices met elkaar te delen. Uit de voorbeelden die gegeven werden, werd me duidelijk hoezeer de burgerforum's gecommiteerd zijn om samen met de politie de veiligheid en leefbaarheid in de samenleving te verhogen. Elk van de 17 districten en de vertegenwoordigers van de minderheidsgroepen, zoals de Black Community, Aboriginals, GLBT, South Asian, Chinese, French en Moslim, kwam aan het woord en deelde zijn ervaringen met alle aanwezigen. Zo zijn de afgelopen maanden diverse evenementen georganiseerd om de bewustwording van de burger te verhogen waar het gaat om ieders rol in deze smeltkroes, zoals
het maken van een anti-racisme poster door jeugd; buurt bbq's; liefdadigheidsevenementen, kunstmarkt, voedselbank, viering van de politieweek (!). Deze evenementen worden daarnaast ook gebruikt om politiemensen te werven en informatie met elkaar te delen. Maar vooral: elkaar ontmoeten en elkaar leren kennen.

Menig burgervertegenwoordiger sprak over zijn (!) politiedistrict en zijn (!) politiemensen; hierdoor werd onbewust duidelijk welke verantwoordelijkheid deze mensen intrinsiek voelen en nemen. Ik maak de vergelijking met Nederland en weet dat er ook allerlei goede initiatieven zijn om samen op te trekken, maar zijn deze structureel? Hoe doen we dit in de verschillende regiokorpsen? Hoe leren we van elkaar? Vragen, vragen !!

Bij de vertegenwoordigers van de minderheidsgroepen viel me op, dat de Moslim community zich niet alleen richt op hun eigen (geloofs)gemeenschap, maar zeer bewust handreikingen doet naar de anderen. Hierbij werd verwezen naar de gebeurtenissen na 9.11 en de gevolgen die deze daad van terrorisme met zich mee heeft gebracht voor hun gemeenschap; zij weten dat een extra zware verantwoordelijkheid op hun schouders rust door de beeldvorming die na 9.11 ontstaan is om uitsluiting te voorkomen.

Of het die dag nog niet genoeg was nog snel even naar een baseball wedstrijd tussen de New York Yankees en de Toronto Blue Jays gegaan. Wederom een geweldige ervaring en een stukje van de Noord-Amerikaanse cultuur.