moreel kompas

Gisteren heb ik in mijn weblog geschreven, dat ik niet begreep waar de korpschef van Toronto zijn tijd vandaan haalt; hij is overal zichtbaar aanwezig en ondertussen stuurt hij een korps aan van 8200 mensen. Dit was dan ook de eerste vraag die ik hem stelde tijdens onze afspraak van vandaag. Zijn antwoord: ik heb een goed team rondom me heen gebouwd, die het mij mogelijk maakt op deze manier leiding te geven.

Maar voordat ik verdere vragen op hem ga afvuren, geeft hij me een compliment: hij vindt het ongelofelijk dat hij me op zoveel plaatsen in zijn stad heeft gezien en de manier waarop ik in contact ben getreden met mensen. The pleasure was al mine......maar vooral dank aan Sam !

Het gesprek gaat over mijn inspirerende periode in Toronto en de lessen die ik geleerd heb. De onzekerheid van jezelf onderdompelen in een stad als deze, de gesprekken die mij geraakt hebben, de reflectie op mijn eigen manier van leidinggeven en mijn eigen zijn !!
Hij verteld over zijn loopbaan en de manier van leidinggeven toen hij korpschef werd. Over zijn leermomenten, van directief leidinggeven en inspirerend richting geven naar meer ruimte geven om zijn visie te borgen ( van transitioneel naar participatief leiderschap...). Ik merk op dat ik het prachtig vind hoe hij niet alleen operationeel gedreven is, maar ook sociaal gedreven. Het gaat volgens hem om de balans hiertussen en daar heeft hij elke dag aandacht voor. Hij beseft dat zijn werk nog niet gedaan is !

Hij is van mening dat hij als korpschef een rol heeft bij de sociale ontwikkeling van zijn stad en het land. Naast de wet en regelgeving die het hem mogelijk maakt de orde te handhaven en leefbaarheid in de stad te vergroten, voelt hij zich moreel verantwoordelijk. Dit is iets wat de burgers van de stad zien. Deze morele verantwoordelijkheid laat hij getrapt door zijn korps gaan. Van hoog tot laag. Door zijn manier van zgn community policing, maakt hij ook een groot deel van de burgers moreel verantwoordelijk. Op de lange termijn is dit volgens hem de manier om gezamenlijk de leefbaarheid in de stad te behouden.

Hij vraagt zijn eigen mensen niet dusdanig te handelen, zodat ze de lijn van de korpschef volgen en hun beslissingen afwegen naar het oordeel van de baas. Hij vraagt ze dusdanige beslissingen te nemen, die naar hun morele overtuiging de beste zijn. Hij merkt daarbij fijnzinnig op, dat je het moet kunnen uitleggen aan je moeder en die moet je beslissing kunnen begrijpen en waarderen...! Eenvoudig maar waar!! Die moeders toch !!!

Het gaat dus om je eigen integriteit: zoals ik altijd zeg, als ik 's-avonds thuis kom wil ik mezelf in de spiegel zien en me recht in de ogen kunnen aankijken. Niet dusdanig besluiten, omdat je omgeving dat van je verwacht, maar een beslissing nemen op grond van je kennis, inzicht, ervaring en morele kompas. Hiermee maak je volgens hem ook duidelijk dat de manier van rekenschap afgeven naar de maatschappij een zuivere is; ondanks de vele transparante regels in dit korps over rekenschap (accountability) maakt hij duidelijk dat je je niet moet verschuilen achter de regels. Het gaat erom dat je moet begrijpen en uitleggen waarom de regels zijn zoals ze zijn. Hij merkt op dat hij het belangrijk vindt om te innoveren; elke dag kritisch zijn naar je eigen regels en kijken of deze nog wel up to date zijn. Elke dag kijken of je het niet slimmer en effectiever kunt doen; dit maakt deel uit van zijn stijl van leidinggeven. Hij is er van overtuigd - heeft het zelfs laten toetsen - dat hierdoor de zingeving van de politiemensen toeneemt !!

We spreken over het belang van internationale ervaring; jezelf uit de comfortzone halen van iedere dag en de wereld met een ander perspectief bekijken. Dit is volgens hem (en mij, in alle bescheidenheid) een voorwaarde voor leiderschap binnen de complexe wereld waar nagenoeg elk politiekorps in de wereld mee van doen heeft. Hij zegt, dat de Nederlandse politie daar als een van de weinigen stevig in investeert. Niet alleen door het programma Politietop Divers, maar vooral ook door een regiokorps als Rotterdam-Rijmond en de zgn Pearls of Policing - een kleine groep politiechefs verspreid over de wereld, die regelmatig bij elkaar komen om pro-actief in te spelen op de veranderingen in onze maatschappij: een initiatief van Nederland.

Volgend jaar gaat hij een van zijn toppers naar Nederland sturen om gedurende een maand ervaring op te doen bij de regiopolitie Rotterdam-Rijnmond; hij is er van overtuigd dat dit meerwaarde heeft voor zijn korps.

Met de nodige extra energie, besef ik dat het uur voorbij is gevlogen.

Chief Blair: ook al is mijn tijd hier nog niet voorbij, mijn oprechte dank voor deze geweldige kans om de stad Toronto van binnenuit te hebben mogen ontdekken !!