Genoegdoening in het rechtsysteem?

Mijn vaste 'weblogvolgers' hebben al iets kunnen lezen over de historie van de Aborginals in Canada. Van de overheersing door de Europeanen, de reservaten,het verbod om te reizen, het scheiden van gezinnen, het racisme etc etc.

In 1999 (!) waren de gevangenissen verhoudingsgewijs meer gevuld met Aboriginals dan andere culturele/etnische groepen, totdat een rechtszaak diende die leidde tot veranderingen in het huidige rechtssysteem. Het Hoogste rechtscollege maakte duidelijk, dat er sprake was van racisme tegen de Aboriginals in de maatschappij en het reguliere rechtssysteem van Canada. Sindsdien is er sprake van een afzonderlijke rechtspraak die strafzaken tegen Aboriginals behandeld.

Vandaag was ik te gast bij de zgn Aboriginal Legal Services Toronto; een agentschap dat Aboriginals ondersteunt in hun gang door het rechtsysteem wanneer er sprake is van verdenking van het plegen van strafbare feiten. Deze speciale rechtbank kan zelf een straf op leggen (met rekenschap van de Aboriginal-historie van het individu of groep) of doorverwijzen naar de alternatieve rechtspraak die door de eigen gemeenschap uitgevoerd wordt. Een uniek systeem, waarvan ik niet weet of dat ook elders in de wereld gehandhaafd wordt.

De vraag die voorligt is of er nog wel sprake is van gelijke behandeling met andere groepen; echter ik heb het gevoel dat het niet alleen een antwoord is op de stigmatisering van deze bevolkingsgroep, maar misschien ook een soort van genoegdoening c.q. tegemoetkoming als gevolg van het verleden van Canada.

Degene die me vandaag wegwijs maakte in dit agentschap was zelf ook Aboriginal. Hier is ze echter pas achter gekomen toen ze 24 jaar was. Voor die tijd had ze tien jaar (!) op straat geleefd en was vanaf haar 14e verslaafd aan crack, heroine en drank. Ze hield zichzelf in leven door stelen etc. Toen ze haar biologische moeder ontmoette, begon haar zgn healingproces: haar eigen cultuur en identiteit leren kennen. Zoals ze zelf zegt: er zit een genetisch trauma in hun genen. Langzaam is ze uit het dal geklommen; gecombineerd met studie zit ze nu op haar plek en kan met haar ervaringen lotgenoten helpen. Haar ervaringen met politie waren en zijn nog steeds niet zo best; ze is van mening dat de politie meer aan bewustwording moet doen om hun cultuur te begrijpen. Ook vindt ze dat de Aboriginal peacekeeping unit meer 'echt' politiewerk moet doen, zoals het opmaken van een proces-verbaal als bijv een Aboriginal meisje aangifte wil doen van verkrachting. Ze noemt een voorbeeld van een dergelijk geval: de stap naar een gewone agent of politiebureau is te groot, want volgens haar is het vertrouwen in de politie nog steeds klein. Daarna nog enkele uren in de rechtszaal gezeten en het rechtsproces in werking kunnen zien. Opvallend - maar ook weer begrijpelijk- was de aanwezigheid van de twee veren en het symbool van de kring in de rechtszaal; deel van de cultuur van de Aboriginals.

Op mijn weg naar mijn appartement ben ik nog even naast 'mijn' zwerver gaan zitten en heb een praatje met hem gemaakt. Ik was enigzins teleurgesteld toen hij tegen aan Aziatische ogende man -die snel voorbij liep- zei: Hi, Robert Redford.........

Ik vond Robert Redford toch al niet meer zo charmant, goodlooking etc etc...........