Politie op de middelbare school

Schietpartijen op middelbare scholen in Noord Amerika is een bijzonder fenomeen, dat helaas ook in Europa langzaam zijn intrede doet. Dit is een van de redenen waarom de politie in Toronto stevig investeerd in zichtbaarheid van politie op scholen. Echter ook het pesten, zgn hate-crime, toezicht op vechtpartijen en drugs/alcohol is een stevig aandachtspunt.

Afhankelijk van aard, sfeer en samenstelling van een school is er permanente aanwezigheid van politie of niet.
Vandaag met twee collegae van het 55e district meegegaan, die beiden full-time verantwoordelijk zijn voor in totaal 9 middelbare scholen in hun district. In gesprek met de directeuren van twee scholen, werd me duidelijk dat de zichtbare aanwezigheid van grote waarde voor hun is. De politie is hierdoor laagdrempelig, benaderbaar en is er sprake van een nauwe onderlinge afstemming. Regelmatig vinden er zognaamde lock-downs plaats: ontruimingsoefeningen voor het geval zich een schietpartij of een andere incident op of in de buurt van een middelbare school voordoet.

Het zogenaamde lik op stuk beleid wordt strikt gehandhaafd. Er wordt zeker gepraat met de jeugdige scholieren, maar op het moment dat er sprake is van strafbare feiten wordt er direct hard ingegrepen. Een arrestatie volgt, de scholier gaat de cel in en de route naar de rechter wordt ingeslagen. Voorbeeldgedrag of verharding? Ik weet het niet.

Tijdens een verhoor van twee getuigen/scholieren van een recente vechtpartij, werd me meer duidelijk over de verdachte scholier. Zij (16 j) heeft recent de permanente politieman van een andere school met de dood bedreigd, was daarvoor gearresteerd en geschorst van school. Ze was ook al eens in een fikse vechtpartij met de politie beland bij een andere arrestatie. Nu had ze iemands keel dichtgeknepen. Geen lieverdje, dus. Volgende week maandag wordt ze op school gearresteerd!

Het viel me op, dat de scholieren volledig gewend zijn aan de aanwezigheid van politie op school. Op mijn vraag aan een van de directeuren, waarom ze de aanwezigheid van de politie zo op prijs stelde, kreeg ik als antwoord dat zowel de ouders als de kinderen dit een veilig gevoel vinden en snel ingegrepen kan worden indien dat nodig is.

Toch is het voor mij een vreemde ervaring, omdat we dit fenomeen in Nederland op een dergelijke schaal niet kennen. Ik vraag me af of het in Nederland zou werken, immers wij hebben ook onze probelemen met de jeugd, die niet veel afwijken van de problemen die ze hier hebben.

Persoonlijk hoop ik dat we nog lang niet deze taak in ons pakket gaan krijgen. Het is prima om de jeugd in goed contact te brengen met de politie, maar zolang we het op deze wijze kunnen doen, voelt dat voor mij in ieder geval beter. Of ben ik nu naief en niet pro-actief genoeg.....?