Thanksgivings en the Niagara Falls

Niagara Falls ligt op 1,5 uur rijden van Toronto en aangezien het vandaag een feestdag is in Canada, had ik tijd om de omgeving verder te verkennen. Dus in de vroege ochtend even op en neer naar the Falls, een toeristisch stadje dat Las Vegas probeert na te doen en is gebouwd rondom de enorme watervallen. Ik ga er nog wel een keer terug, maar dan even verderop naar een dorpje dat Niagara on the Lake wordt genoemd; bekend om zijn wijngaarden.

Thanksgiving Day (dankzeggingsdag) is een nationale feestdag in de Verenigde Staten en Canada waarop dank wordt gezegd (traditioneel aan God) voor de oogst en voor allerlei andere goede dingen. In Canada wordt het op de tweede maandag in oktober gevierd. Thanksgiving wordt gevierd met de hele familie en men legt grote afstanden af om bij elkaar te kunnen zijn. Het eten speelt een grote rol: het is traditie om op Thanksgiving Day kalkoen te eten en deze dag wordt ook wel Turkey Day ("kalkoendag) genoemd. Als je Wikepedia er op naslaat, kom je er achter dat de oorsprong van dit feest een Nederlandse achtergrond heeft; namelijk het Leidens ontzet in 1609-1621.

Een collegae nodigde me gisteren uit om bij een vriend te gaan eten. Daar zou ook de familie aanwezig zijn. Ik voelde me in eerste instantie ietwat ongemakkelijk, omdat ik geen inbreuk wil maken in een familiegelegenheid, maar nee was geen optie....
Dus vanochtend een bos bloemen gehaald, een flesje wijn en vanmiddag naar de betreffende familie gegaan. Het bleek te gaan om een Griekse familie ( ...Nick, er bestaat geen toeval, alleen speling van het lot...).

Andrea is een schoonheidsspecialiste en dus een collega van mijn vrouw, en woont samen in het huis met haar 27 jarige dochter. Tevens verblijven er twee buitenlandse studenten in haar huis, eentje uit Duitsland en een uit Saoedie Arabie. Haar zus en diens echtgenoot, haar vader en haar goede vriendin waren ook aanwezig. Met zijn allen - 10 personen, waarvan 6 verschillende nationaliteiten -rond een grote tafel in de huiskamer om Thanksgivings te vieren.Ik was niet de enige voor wie het de eerste Thanksgivings was; ook voor de twee studenten was het de eerste keer en we hadden dus met z'n drieen iets gemeen.

Hoe het allemaal tot stand komt weet ik niet, maar ik realiseerde me, dat ik me in een bevoorrechte positie bevind om op deze wijze mensen te kunnen ontmoeten. Het was er gezellig en het klikte. De gesprekken gingen over vrijwilligerswerk, hun familie, over hoe sommige groepen in de samenleving zichzelf stigmatiseren (!?), over de politie in de verschillende landen, over het verlies van je dierbaren. Kortom gesprekstof genoeg en het eten was erg lekker (klein detail: het betrof een kalkoen van 7 kg, die 5 uur in de oven heeft gestaan). Natuurlijk geeindigd met Griekse koffie (met de koffiedrap nog in het kopje) en daarna werd mijn toekomst voorspelt aan de hand van deze koffiedrap...... Een Griekse traditie, die ik niet kende.

Ja, of de voorspellingen uitkomen of niet, ik was blij dat mijn collegae geen nee accepteerde toen ik het aanbod kreeg om samen met deze familie Thanksgivings te vieren.

Thank you !!!!