In de klas en Skype

Drie weken geleden ben ik met een collega naar een middelbare school gegaan in het 55e district. Vandaag ben ik naar een andere middelbare school gegaan in het 23e district. Dit district is een van de meest multiculturele gebieden van Toronto en dus de school ook. En er zijn probleemwijken....

Samen met Chris, de schoolagent, eerst de diverse wijken ingegaan. Ook in dit gebied is er sprake van veel geweld door bendes. Zo is vorig jaar een 17-jarige scholier van zijn school, door twee medescholieren van 14 en 15-jaar doodgeschoten. Ze waren lid van verschillende bendes.

De politie heeft er grote problemen met de Somalische gemeenschap, waarvan de jeugd ook in bendes is verwikkeld. Ook deze gemeenschap zoekt elkaar op en woont in verouderde flatgebouwen, dicht op elkaar. Het is -naar zeggen van Chris- de politie nog niet gelukt een Somalische burger te selecteren voor bij de politie. Dit zou wel erg helpen.

Wat in dit district opvalt is, dat ze naast een volwassen burger adviescommissie, ook een jeugd adviescommissie en een religieuze adviescommissie hebben: een bredere investering in samenwerking dan ik tot nu toe gezien heb.

Vervolgens naar de middelbare school. Als Chris door de school loopt, wordt hij door de scholieren begroet. Hij loopt zomaar een klas binnen waar een les in wetgeving wordt gegeven en ik word aan de aanwezige (14-15 jarige) scholieren voorgesteld. Ik vertel waarom ik in Canada ben en vervolgens neem ik plaats in de klas om deel te nemen aan de les. Op het verzoek van de leraar vertelt Chris iets over zijn arrestatie van gisteren op school: twee meisjes raakten in gevecht met elkaar, met als gevolg dat een van de twee gearresteerd werd en van school wordt gestuurd. Vervolgens gaat hij met de klas in discussie.

Op het einde vraag ik aan de klas wat ze vinden van de aanwezigheid van een agent op school; voelen ze zich veiliger of onveiliger? Het antwoord was 50/50.
Het was de eerste keer, dat iemand deze vraag aan hen stelde en Chris vertelde me later dat hem dit ook stof tot nadenken gaf. De reden waarom scholieren zich onveiliger voelden werd me niet echt helder, maar ik kreeg het gevoel dat dit met vertrouwen te maken had. Als je in een wijk woont waar de politie je vijand is, kan het niet zo zijn dat de schoolagent je vriend is......!?

De discussie gaat verder over het rechtssysteem in Canada; er wordt een voorbeeld aangehaald van een Canadese militaire officier die recent twee moorden heeft gepleegd en vermoedelijk veroordeeld gaat worden tot 25 jaar gevangenisstraf. Dit vind het merendeel van de klas veel te laag en ze vragen mij hoe het Nederlands rechtsysteem hiermee om zou gaan en welke persoonlijke mening ik hierover heb. Goede vraag en geen makkelijk antwoord....

Toen we de klas verlieten, vertelde Chris me waarom hij het belangrijk vond dat ik deze les had bijgewoond. De kans dat deze scholieren Toronto ooit zullen verlaten is volgens hem namelijk klein; het merendeel is zelfs nog nooit op vakantie geweest.
Door met mij het gesprek aan te gaan, zien ze een ander perspectief en zien ze ook dat mensen belangstelling in hun systeem tonen. Dit geeft vertrouwen en vertrouwen is iets, wat deze kinderen hard nodig hebben, maar dat tegelijkertijd breekbaar is....

Zojuist nog lekker lang met mijn gezinnetje geskyped; toch wel een uitkomst. Was vandaag immers jarig, dus extra belangrijk om op z'n minst op deze manier bij elkaar te zijn. Skype mag dan wel een uitkomst zijn, maar had toch 'even' het Remi-gevoel.....
De foto heb ik gemaakt tijdens het videogesprek: mijn zoon Robin, zijn vriendin Coco en mijn dochter Laury.

Hetty paste niet meer op de stoel !!!