Canadese Chinees of vice versa
Door: patrickvoss
Blijf op de hoogte en volg Patrick
20 September 2010 | Canada, Toronto
Vanochtend na de briefing van de 55 division naar een gezamenlijk ontbijt gegaan(begint er iets op te vallen...?).
Vorige week heeft een van de dienders, Don, van de 55 division te horen gekregen dat hij longkanker heeft en daarom besloot de superintendent Sam om met een groep van 15 collegae een ontbijt te organiseren. Teamspirit, ernst en humor door elkaar; het werd door iedereen als 'great' ervaren. Don zei het typerend: er is geen beter medicijn dan dit !
Tijdens het ontbijt zat ik naast een collega die 9 jaar geleden vanuit China was geemigreerd naar Toronto en sinds 4 jaar werkzaam was bij de politie. De reden waarom hij China had verlaten was tweeledig: het communistische regime en de hoop het ergens anders beter te krijgen, zodat hun kinderen in een betere wereld konden opgroeien. Al zijn familie en vrienden hebben ze achter gelaten en Toronto was voor hen helemaal nieuw, anders en eenzaam in het begin. Hij was ingenieur in China, maar kon in Toronto geen geschikt werk krijgen. Het was, zoals hij zei, na 9.11.2001 (hij was net een paar maanden van te voren in Toronto gearriveerd) niet meer mogelijk om werk te krijgen in zijn vakgebied. Dus toen maar in de bouw werken, stenen sjouwen, metselen etc etc. Voor een hongerloontje, lange dagen harde arbeid. In de tussentijd solliciteerde hij bij de politie en werd aangenomen. Op de vraag waarom hij bij de politie wilde gaan werken, gaf hij aan dat hij altijd al bij de politie had willen werken, maar dit in China niet gelukt was. Dromen kunnen dus uitkomen !Diversiteitsbeleid van de Toronto Police heeft hem en zijn gezin geluk, zingeving en werkvreugde gebracht en dat realiseerde hij zich erg goed.
Bij terugkeer in het bureau met collegae gesproken over de lange weg die de politie in Toronto heeft afgelegd om de organisatie te zijn die men nu is. Twintig jaar geleden waren de collegae over het algemeen: man, blank en 40-50 jaar oud. Doet me ergens aan denken; hup holland hup !!!
Later in de middag nog snel even kennismaken met de Marine unit en op een Rib met een snelheid van 70 km/u ( da's dus echt hard op het water..)over Lake Ontario.
Vorige week heeft een van de dienders, Don, van de 55 division te horen gekregen dat hij longkanker heeft en daarom besloot de superintendent Sam om met een groep van 15 collegae een ontbijt te organiseren. Teamspirit, ernst en humor door elkaar; het werd door iedereen als 'great' ervaren. Don zei het typerend: er is geen beter medicijn dan dit !
Tijdens het ontbijt zat ik naast een collega die 9 jaar geleden vanuit China was geemigreerd naar Toronto en sinds 4 jaar werkzaam was bij de politie. De reden waarom hij China had verlaten was tweeledig: het communistische regime en de hoop het ergens anders beter te krijgen, zodat hun kinderen in een betere wereld konden opgroeien. Al zijn familie en vrienden hebben ze achter gelaten en Toronto was voor hen helemaal nieuw, anders en eenzaam in het begin. Hij was ingenieur in China, maar kon in Toronto geen geschikt werk krijgen. Het was, zoals hij zei, na 9.11.2001 (hij was net een paar maanden van te voren in Toronto gearriveerd) niet meer mogelijk om werk te krijgen in zijn vakgebied. Dus toen maar in de bouw werken, stenen sjouwen, metselen etc etc. Voor een hongerloontje, lange dagen harde arbeid. In de tussentijd solliciteerde hij bij de politie en werd aangenomen. Op de vraag waarom hij bij de politie wilde gaan werken, gaf hij aan dat hij altijd al bij de politie had willen werken, maar dit in China niet gelukt was. Dromen kunnen dus uitkomen !Diversiteitsbeleid van de Toronto Police heeft hem en zijn gezin geluk, zingeving en werkvreugde gebracht en dat realiseerde hij zich erg goed.
Bij terugkeer in het bureau met collegae gesproken over de lange weg die de politie in Toronto heeft afgelegd om de organisatie te zijn die men nu is. Twintig jaar geleden waren de collegae over het algemeen: man, blank en 40-50 jaar oud. Doet me ergens aan denken; hup holland hup !!!
Later in de middag nog snel even kennismaken met de Marine unit en op een Rib met een snelheid van 70 km/u ( da's dus echt hard op het water..)over Lake Ontario.
-
21 September 2010 - 12:34
Frank:
Hoi Pat,
Tco verras je me nog met je mooie en inspirende verhalen. Je kan inderdaad mooi schrijven, maar zegt ook wat over je betrokkenheid. Nog gefeli met Robin. Geniet er nog van en we spreken elkaar. Gr. Frank. -
21 September 2010 - 20:04
Gemma :
Dag Patrick
Zo te zien en te lezen bevalt het uitstekend daar. Ik hoop dat je een inspirerende tijd hebt. De diversiteit en het verschil met Nederland is al uit de foto's af te lezen en worden nog eens ondersteund door jouw verhalen. Alles zeer indrukwekkend. Blijf genieten en veel liefs van je zusje.
Groeten, Gemma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
